ZINNEN: over onvoorspelbaarheid (Paul Auster)

Elke twee weken kiest Frank Philippaerts, partner bij FLY, een citaat dat hem is bijgebleven en dat op een of andere manier aansluit bij ons werk als leiderschap coaches, trainers en consultants bij FLY.

Op 30 april stierf de Amerikaanse auteur Paul Auster. Ik was nog niet zo lang afgestudeerd toen ik zijn New York Trilogy las. Ik kocht de Engelse pocketuitgave en die kostte toen (in 1989) 320 frank. Dat was heel veel geld voor een werkzoekende germanist. (Ik denk dat ik mijn diensplicht nog vervulde toen ik de roman kocht. Mijn soldij bedroeg geen 100 frank/dag, als ik het me goed herinner. Maar het kan ook nog minder geweest zijn.)

Er was heel wat in de New York Trilogy dat ik niet begreep maar ik was wel onmiddellijk gefascineerd door de wereld die Auster schiep. De jaren nadien heb ik zowat alles gelezen wat hij tot dan geschreven had. Zo’n twintig jaar geleden ben ik zijn nieuwe werk uit het oog verloren. Nu hij gestorven is, denk ik eraan om ook zijn recentere werk te lezen.

In de stukken die naar aanleiding van zijn overlijden in de pers verschenen, kwam ik te weten dat Auster als 14-jarige op een zomerkamp er getuige van was dat een kampgenoot werd dood gebliksemd toen hij tijdens een onweer onder een omheining kroop. Onvoorspelbaarheid en de rol die toeval en gemiste kansen spelen in het leven, zijn enkele van de terugkerende thema’s in zijn boeken. Uit Moon Palace, dat in het Nederlands verscheen als Maanpaleis, komt deze zin:

“Everything can change at any moment, suddenly and forever.”

Dat kan een lastige gedachte zijn, dat alles opeens zo maar en voor altijd kan veranderen, helemaal buiten onze wil om: het overlijden van een geliefde, het totaal onverwachte ontslag, de bedrijfsgebouwen die op één nacht in de vlammen opgaan … Onzekerheid, onvoorspelbaarheid, geluk en pech: we houden er niet zo van – van geluk natuurlijk wel, al is het minder moeilijk om daarvan te denken dat het onze verdienste is.

Welke rol speelden pech en geluk in jouw leven en loopbaan? Het is een vraag die soms aan bod komt tijdens leiderschapsprogramma’s en waar verrassende antwoorden opkomen. Wat denk jij bij die zin van Auster, wat komt er bij jou op als je die gedachte toelaat?