De wekelijkse stoïcijn: inspiratie voor wendbaar en veerkrachig leiderschap part 34 / ‘’jij kiest de uitkomst”

De wekelijkse stoïcijn: inspiratie voor wendbaar en veerkrachig leiderschap part 34 / ‘’jij kiest de uitkomst”

01/12/2022

“Hij werd naar de gevangenis gestuurd.  Maar de opmerking dat ‘hij heeft geleden onder het kwaad’ is een toevoeging die bij jou vandaan komt.“

Epictetus, Dissertationes (Discourses), 3.8.5b-6a

 

Een gebeurtenis op zich is objectief.  Hoe we deze omschrijven -dat  het niet eerlijk was, of dat het een grote ramp was, of dat ze het met opzet deden, etc. – dat is aan ons.

Wat je met een situatie of ervaring doet is aan jou.  Zet je het om in een positieve ervaring, een ervaring waar je wat uit leert of blijft er vooral frustratie, kwaadheid, teleurstelling,….

Acceptatie is de eerste stap.  Acceptatie is niet passief, het is niet emotieloos aanvaarden of bij de pakken blijven zitten.  Het is de eerste stap in een actief proces van omgaan met de realiteit zoals ze is.  Het betekent dat je de realiteit zoals ze tot nu toe is accepteert en erkent voor wat ze is. 

Wat er met ons gebeurt als individu kan willekeurig, vervelend, wreed of onverklaarbaar lijken, terwijl deze gebeurtenissen heel logisch zijn als we ze vanaf een afstandje bekijken, zelfs al is het maar een heel klein beetje.

Je mag hierdoor ook verstoord, afgeleid zijn voor even of een tijdje.  En dan komt het erop aan terug zelf de leiding te nemen.  En je visie te bepalen voor de toekomst.  Waar wil je naartoe, welke verandering wil je in beweging zetten?

Immers, het helpt niet om ons te beklagen over iets dat voorgoed buiten onze macht ligt, voorbij is.  Wat heeft het voor zin, om naast het probleem waar je mee kampt je te blijven beklagen. 

Het is belangrijke aandacht te schenken aan je houding, je mindset.  Het gaat om meer dan alleen leren van wat ons overkomt en verdragen wat verdragen moet worden.  Het gaat erom uit te kijken naar de obstakels van het leven.  Als we ze met de juiste instelling tegemoet treden, maken zulke obstakels ons tot betere mensen.  Of zoals Seneca het bij een andere gelegenheid stelde : ‘bij kalme zee doet iedere stuurman het goed, maar het is de storm die zijn vakbekwaamheid zowel op de proef stelt als verbetert.’ (Massimo Pigliucci & Gregory Lopez, Handboek voor de moderne stoïcijn,p.175).

Ik steel even een oefening van hun.  Kijk deze week eens uit naar uitdagingen die zich voordoen, ga eens na hoe je ze kan herkaderen, anders zien. 

Hoe kan je ze cognitief, rationeel herkaderen, herdefiniëren,…?

En hoe kan je jezelf in een emotionele staat brengen die je toelaat om de uitdaging aan te gaan?