De wekelijkse stoïcijn: inspiratie voor wendbaar en veerkrachig leiderschap deel 13 / ‘er is niets mis met het mis hebben : open minded en oprechte dialoog’

Als iemand mij kan aantonen en mij ervan kan overtuigen dat ik een fout heb gemaakt, zal ik hem dankbaar zijn en de fout verbeteren.  Want ik zoek de waarheid, die nog nooit iemand heeft geschaad.  Maar wie volhardt in zijn fouten en onwetendheid, wordt wel geschaad.

                                                                                                                                                        - Marcus Aurelius, Overpeinzingen, 6.21

Het mis hebben of niet juist hebben is een mogelijkheid om bij te leren.  Geweldig toch.

In plaats van betweter of zeker-weter kan je beter een beter-weter zijn.  Iemand die gezonde twijfel aan de dag legt en zijn weten en kennis aan kritische reflectie onderwerpt.  Dit kan je doen door autonoom aan kritische zelfreflectie te doen of een open dialoog waarin je je weten vrij-willig in interactie en communicatie met anderen aan kritische reflectie onderwerpt. 

Het overleg met anderen tegenover de feilbaarheid van ons individuele oordeel, is de meest betrouwbare bron die we hebben in ons streven naar een beslissing die in ieder geval een zo goed mogelijke is en zo min mogelijk nadelig.

In plaats van een knower en judger neem je de houding van een learner in. 

Zo kan je je weten en kennis laten groeien en groeien als een leider.  Zo kan je je wendbaarheid vergroten en alleen of samen goede en gedragen besluiten nemen.

Leren comfortabel zijn met niet-weten of beperkt weten is in tijden van turbulentie, grotere onvoorspelbaarheid en onzekerheid een troef.

Het kan interessant zijn voor jezelf om eens kritisch en eerlijk te bevragen wat het voor jou gemakkelijk(er) of moeilijk(er) maak om het mis te hebben.

-wat roept het bij jou aan gedachten, gevoelens en reacties op wanneer je het mis hebt?

-wat roept het bij jou op als iemand anders je erop wijst of aantoont dat je het mis hebt?

-wat roept het bij jou op als je in groep of team in het ongelijk gesteld wordt?

…

Maar wat is mis of juist?  Wat is objectief, de waarheid, de realiteit?

Voor het antwoord op die vragen doen we graag beroep op het indrukwekkende denken van een monument, Jürgen Habermas, Duits filosoof, socioloog en interdisciplinair denker met een grote impact op de Europese filosofie en stromingen.  We maken gebruik van het inleidend boek ‘Het streven naar democratie’ dat Maria José Guerra Palmero schreef over Habermas.

In zijn denken over de samenleving en de deliberatieve democratie reikt hij  ideeën aan die ook zeer bruikbaar zijn op het niveau van een organisatie en een goed gesprek, discussie, debat en dialoog.

In een ideale gesprekssituatie waarin we een oprecht, open en machtsvrij gesprek of dialoog voren maken we 4 geldigheidsaanspraken.

-linguistische  : wat ik zeg en uitdruk is begrijpelijk voor anderen

-inhoudelijke waarheid : de feiten en gegevens waarnaar ik verwijs, zijn betrouwbaar voor zover mogelijk, wat ik zeg is feitelijk juist

-morele waarheid : correctheid en de integriteit, dat wil zeggen, de pretentie van eerlijkheid en eerlijk gedrag in intersubjectieve relaties, wat ik zeg is moreel juist

-oprechtheid : wat ik zeg en uitdruk is transparant en komt overeen met mijn innerlijke staat van zijn, mijn intentie zonder te doen alsof, hypocrisie of een verborgen agenda

Van gedachten wisselen kan tot gevolg hebben dat je van gedachten wisselt.  Hoe zit dat bij jou?